maandag 20 mei - 12:48
PEC Zwolle heeft het seizoen 2023/24 afgesloten met een thuisnederlaag tegen FC Twente (1-2). Uiteraard stond alles deze wedstrijd in het teken van het afscheid van aanvoerder en clublegende Bram van Polen, die op magistrale wijze werd uitgezwaaid door de Zwolse aanhang.
Dat was al te zien bij de opkomst, toen er vier spandoeken met zijn beeltenis te zien waren. Ook hield iedereen in het uitverkochte MAC3PARK stadion een speciale sjaal ter ere van het stoppen van Van Polen omhoog.
Nadat de wedstrijd aan het begin kort stil lag vanwege een medisch noodgeval op de tribune, was de eerste kans voor PEC Zwolle. Filip Krastev dwong keeper Przemyslaw Tyton tot een redding. De mannen van Johnny Jansen bleven dreigend op de counter, maar het was vooral Jasper Schendelaar die meerdere keren knap redding wist te brengen. Hierdoor bleef het voor rust zonder doelpunten.
Begin tweede helft was Lennart Thy dicht bij een doelpunt. De Zwolse aanvaller, die in de zomer gaat vertrekken, kopte eerst de bal voorlangs. Daarna was het een snelle counter waaruit het gevaar kwam. Ody Velanas zette voor, maar de inglijdende Thy kon net niet de bal binnenwerken.
Na een klein uur spelen was het Twente dat op voorsprong kwam. Daan Rots schoot binnen, hoewel er in de aanloop naar het doelpunt een overtreding op een PEC-speler gemaakt leek te worden. Scheidsrechter Higler en de VAR keurden de goal goed. PEC treurde niet lang. De Zwollenaren kwamen uit een vrije trap al binnen drie minuten weer op gelijke hoogte. Anselmo Garcia Mac Nulty stond op de juiste plek om binnen te prikken: 1-1.
Het leverde een boeiende slotfase op, omdat FC Twente streed voor plaats drie en een bijbehorende plek in de voorronde van de Champions League. De Tukkers drongen aan in de hoop op een doelpunt. Dat leverde een penalty op, tien minuten voor tijd. Ricky van Wolfswinkel wist wel raad met dat buitenkansje: 2-1.
Toen kwam minuut 89 en mocht de dochter Saar van Polen omroepen: "Papa, je wordt gewisseld voor Eliano”. Met een erehaag en een klaterend applaus – en uiteraard de sjaals weer omhoog – ging de aanvoerder voor het laatst van het veld. De nederlaag kon daarna niet meer voorkomen, maar daar maalde niemand met een Zwols hart om.